21 czerwca 2016 - Huzar
Wolni. Punkta na 13 Niedzielę Zwykłą C [Ga 5: 1, 13-18]
Komentarz wprowadzający (nie jest częścią medytacji, można przeczytać go wcześniej).
Wspólnota w Galacji była jedną z najważniejszych dla św. Pawła wspólnot. Osobiście zakładał ją; ewangelizował, chrzcił i pomagał w rozwoju w wierze członkom tamtejszego kościoła. Tym bardziej zmartwiły go pogłoski, które dotarły do niego w jakiś czas po wyruszeniu w dalszą podróż, że pośród Galatów pojawili się ludzie, którzy twierdzili, że do zbawienia konieczne jest przyjęcie obrzezania i zwyczajów żydowskich. W reakcji na tę sytuację powstaje ostatni z czterech wielkich listów apostolskich św. Pawła, List do Galatów.
List do Galatów zawiera wyjątkowo dużo informacji o życiu Pawła przed nawróceniem oraz po nim. Są to zwłaszcza fakty dotyczące kwestii przestrzegania prawa Starotestamentowego. Powołanie się na osobiste doświadczenie potrzebne było Pawłowi do tego, aby ukazać, że kwestie dotyczące zastosowania prawa żydowskiego do chrześcijaństwa są mu od dawna znane i dyskutował je z samymi apostołami, w tym z Piotrem.
Wątek zbawienia przez przestrzeganie przepisów prawa oraz tego, na czym polega wolność w Chrystusie i zbawienie przez wiarę stanowią główny temat listu, poniższy zaś fragment bardzo dobrze ujmuje całe nauczanie Pawła na temat chrześcijańskiej wolności.
Z Listu Świętego Pawła Apostoła do Galatów [Ga 5: 1, 13-18]
Bracia:Ku wolności wyswobodził nas Chrystus. A zatem trwajcie w niej i nie poddawajcie się na nowo pod jarzmo niewoli!
Wy zatem, bracia, powołani zostaliście do wolności. Tylko nie bierzcie tej wolności jako zachęty do hołdowania ciału, wręcz przeciwnie, miłością ożywieni służcie sobie wzajemnie. Bo całe Prawo wypełnia się w tym jednym nakazie: «Będziesz miłował bliźniego swego jak siebie samego». A jeśli u was jeden drugiego kąsa i pożera, baczcie, byście się wzajemnie nie zjedli.
Oto, czego uczę: postępujcie według ducha, a nie spełnicie pożądania ciała. Ciało bowiem do czego innego dąży niż duch, a duch do czego innego niż ciało, i stąd nie ma między nimi zgody, tak że nie czynicie tego, co chcecie. Jeśli jednak pozwolicie się prowadzić duchowi, nie będziecie podlegać Prawu.
Przygotowanie:
Modlitwa przygotowawcza: „Panie spraw, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty ku Twojej służbie i chwale.” Proś Boga, abyś gotów był przyjmować Jego słowo bez naginania go do własnych upodobań.
Wprowadzenie1: Wyobraź sobie jakiegoś chrześcijanina, najlepiej w twoim wieku i podobnej do ciebie sytuacji życiowej, żyjącego w dzisiejszym świecie, który byłby dla ciebie obrazem wewnętrznej wolności duchowej… Jak by taka osoba wyglądała? Jak żyłaby?
Wprowadzenie 2: „Prosić o to, czego pragnę”. Tu możesz prosić o odnalezienie istoty własnej wolności w Bogu.
Punkta
1. „Jarzmo niewoli”
Św. Paweł pisze o „jarzmie niewoli”, którym było według niego prawo żydowskie. W takim kształcie, w jakim obowiązywało w ówczesnej kulturze, nie zbliżało ono do Boga, ale za pomocą niezwykle licznych przepisów powodowało, że ludzie nie będący wykształceni w interpretowaniu prawa mogli ciągle czuć się winni, nie w porządku wobec Boga, pełni wątpliwości co do tego, czy sprawiedliwy Bóg nie patrzy na nich z wyrzutem. „Muszę” i „nie wolno mi” – ten podstawowy, wewnętrzny wyraz niewoli przenosił się także na relacje międzyludzkie. Przeróżne rodzaje presji, od fizycznej przez finansową, psychiczną (np. związaną z czyimś autorytetem, groźbą opuszczenia lub lekceważenia itp.), społeczną (np. wykluczenie, nie liczenie się w danej grupie społecznej) powodują, że człowiek działa „z musu”, nie z serca. Niektórych z tych niewoli jesteśmy świadomi, innych nie. Przeciw niektórym wewnętrznie się buntujemy, sprzeciwienie się innym napełniłoby nas takim lękiem, że nawet o nich nie myślimy.
Jakie formy niewoli widzisz w naszym świecie? Jakie widzisz w twoim życiu? Jakie są, według ciebie, najtrudniejsze do dostrzeżenia?
2. Wolność i miłość
Wolnością dla św. Pawła nie jest odrzucenie prawa ani brak zasad. Wolność widzi on w miłości.
Jak ty wyobrażasz sobie pełną wolność? Czym ona by się charakteryzowała w obszarze wiary? Czym w relacjach z bliskimi? Czym w życiu towarzyskim? Czym w kwestii pracy i zarobków? Czym jeżeli chodzi o karierę?
Podobnie jak osoby mające tendencję do odrzucania zewnętrznych praw będą bały się, że posłuszeństwo bożemu prawu może ograniczać ich wolność, tak też osoby szukające poczucia bezpieczeństwa mogą bać się, że wolność
Odpowiedz sobie na te pytania a następnie spróbuj się zapytać jeszcze raz: a może potrafię sobie wyobrazić jeszcze większą wolność?
3. „Według ducha”
W zdaniu św. Pawła: „postępujcie według ducha, a nie spełnicie pożądania ciała” zasadę ducha rozumiemy najczęściej negatywnie, jako powstrzymanie się od robienia złych rzeczy, od przejadania czy się, od postępowania pod wpływem gniewu czy zazdrości, od wszystkiego, co prowadzi do uzależnień seksualnych, od wygodnictwa i próżniactwa, etc. „Postępowanie według ducha” rozumiemy płytko, najczęściej jako modlitwę i wypełnianie obowiązków.
Tutaj jednak „pozwolić się prowadzić duchowi” znaczy coś więcej, niż unikanie złych rzeczy i wypełnianie obowiązków. To pójście najpiękniejszą, najwyższą, najtrudniejszą i najszczęśliwszą ścieżką. Czym jest dla ciebie, w takich warunkach i okolicznościach, które teraz są w twoim życiu, „ścieżka ducha”? Jaki byłby kolejny krok, kolejne kroki, które na tej ścieżce możesz podjąć dzisiaj i w najbliższych dniach?
W rozmowie końcowej powiedz Jezusowi, co w tej medytacji było dla ciebie najważniejsze, o czym chciałbyś pamiętać. Zakończ modlitwą „Ojcze nasz”.
Piękna medytacja! Dzięki Ojcze!Wydobywa mnie z długo trwającej stagnacji by wrócic na piękną ścieżkę ku wolności!