5 sierpnia 2016 - Huzar

Czuwać. Punkta na 19 Niedzielę Zwykłą C [Łk 12, 35-40]

Komentarz (nie jest częścią medytacji, możesz przeczytać go wcześniej lub przejść od razu do fragmentu ewangelii i punktów)

Po pierwsze, to, co jest w tym tekście nie służy do przeczytania, ale do zrobienia medytacji. Opis tego, czym jest medytacja ignacjańska i jak ją robić znajdziecie w serii artykułów pt. „Do medytacji”: http://blog.rafalhuzarski.com/category/formac/

Dalej, w poniższym fragmencie Łukaszowej ewangelii, Jezus mówi o nocnym czuwaniu posługując się powszechnie wtedy zrozumiałą kategorią kolejnych straży nocnych. Warto to wytłumaczyć. Pierwsza, wieczorna straż, trwała od szóstej po południu do dziewiątej. Druga straż, straż nocna, od godziny dziewiątej do dwunastej w nocy. Trzecia, pod koniec której zaczynały już piać koguty, od północy do trzeciej. Ostatnia, straż poranna, kończyła się o szóstej rano.

Z Ewangelii według Świętego Łukasza [Łk 12, 35-40]

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Niech będą przepasane biodra wasze i zapalone pochodnie. A wy bądźcie podobni do ludzi oczekujących swego pana, kiedy z uczty weselnej powróci, aby mu zaraz otworzyć, gdy nadejdzie i zakołacze. Szczęśliwi owi słudzy, których pan zastanie czuwających, gdy nadejdzie. Zaprawdę, powiadam wam: Przepasze się i każe im zasiąść do stołu, a obchodząc, będzie im usługiwał. Czy o drugiej, czy o trzeciej straży przyjdzie, szczęśliwi oni, gdy ich tak zastanie.

A to rozumiejcie, że gdyby gospodarz wiedział, o której godzinie przyjść ma złodziej, nie pozwoliłby włamać się do swego domu. Wy też bądźcie gotowi, gdyż o godzinie, której się nie domyślacie, Syn Człowieczy przyjdzie».».

 Przygotowanie:

Modlitwa przygotowawcza: „Panie spraw, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty ku Twojej służbie i chwale.” Postaraj się wzbudzić w sobie takie pragnienie.

Wprowadzenie1: Wyobraź sobie „czuwającego” – osobę w twoim wieku, żyjącą w podobnych do twoich realiach życiowych; osobę, która nie rozprasza się ani nie zapomina o swoich najważniejszych pragnieniach. zamierzeniach i zadaniach. Tak, jak gdyby to był twój znajomy lub znajoma. Przypatrz się jej uważnie w jakiejś konkretnej sytuacji, kiedy czymś się zajmuje, odpoczywa, rozmawia z kimś, etc.

Wprowadzenie 2: „Prosić o to, czego pragnę”. Tu możesz prosić o wzbudzenie lub odnowienie tego rodzaju świadomości i uważności, o których w tym fragmencie ewangelii mówi Jezus.

Punkta

1.      „O drugiej, czy o trzeciej straży”

Opisana przez Jezusa sytuacja nie dotyczy dnia, ale nocy – czasu, kiedy człowiek ma naturalną tendencję do porzucenia czuwania. W ciemności trudniej zobaczyć, co nas spotka za kilka kroków, wydaje się więc, że ni ma sensu nigdzie iść. Starożytni zdejmowali zatem pasy, którymi opasywali szaty by swobodnie chodzić.

Każdy z nas ma charakterystyczne sytuacje, w których traci uważność i skupienie –  poddaje się naturalnym tendencjom  i nabytym automatyzmom. Oczywiście w wielu sytuacjach jest to właściwe i pożyteczne, nikt rozsądny, a już na pewno nie Jezus, nie neguje konieczności snu i odpoczynku. Warto jednak pomyśleć o tym, jakie są typowe dla ciebie sytuacje, w których dzieje się coś złego, bo zbyt łatwo tracisz czujność i poddajesz się automatyzmom. Jakie myśli i uczucia towarzyszą ci w takich momentach? Co dla ciebie wyraża symbol ciemności, w której powinieneś uczyć się czuwania?

2.       „Zapalone pochodnie”

Co oznacza dla ciebie symbol zapalonej pochodni? Co pozwala ci nie tonąć w ciemnościach, nie potykać się o przeszkody, nie bać się ruszyć z miejsca, zadawać sobie sprawę z tego, co przed tobą, nie zamykać się, jak pogrążeni w ciemności, tylko we własnych doznaniach, myślach i emocjach, ale trzeźwo widzieć to, co jest wokół ciebie?

3.      Szczęśliwi

Opisana przez Jezusa scena zawiera piękny obraz pana powracającego z wesela. Wraca bardzo późno, ale pełen jest radości i energii, i pragnie w niezwykły sposób nagrodzić czekającą na niego służbę – sam przygotowuje dla nich ucztę i służy im do stołu. Ta scena zamiany ról pełna jest humoru i ciepła. Jest ona nie tylko obrazem szczęścia w niebie. Pełna miłości i radości wspólnota Boga z ludźmi, towarzyszy także w ziemskim życiu pełnemu oddania i trudu czuwaniu.

W jaki sposób doświadczasz już w obecnym życiu  szczęścia, które towarzyszy drodze uważności i czuwania?

W rozmowie końcowej wyobraź sobie Jezusa, którego pragnieniem jest spotkania cię czuwającego, nie poddającego się wobec trudów życia i nagrodzenie cię radością, miłością, wszystkim, co składa się na symbol uczty. Powiedz Mu, co w tej medytacji najbardziej cię poruszyło.

Zakończ modlitwą „Chwała Ojcu”.

Punkta