13 stycznia 2020 - Huzar

“Łaska Wam i pokój”. Punkta na niedzielę 19 stycznia 2020

2 Niedziela Zwykła A [1 Kor 1, 1-3]

Komentarz (nie jest częścią medytacji, możesz przeczytać go wcześniej lub przejść od razu do fragmentu ewangelii i punktów)

Oba listy do Koryntian należy (obok listów do Rzymian i Galatów) do tzw. wielkich listów św. Pawła. Nie budzą wątpliwości co do bezpośredniego Pawłowego autorstwa, zawierają najbardziej charakterystyczne dla nauczania św. Pawła idee. Pierwszy list do Koryntian, datowany na ok. 56 r., powstał w bardzo szczególnych okolicznościach. Kościół w Koryncie był umiłowaną gminą św. Pawła. Po jego odejściu stamtąd pieczę nad młodym kościołem objął Apollos. Podzieliło to wspólnotę a także sprawiło, że uwidoczniły się takie grzechy jak  jak chciwość i zdzierstwo, cudzołóstwo, kazirodztwo, homoseksualizm, niezgoda (kończąca się nieraz wzajemnymi oskarżeniami braci w wierze przed pogańskimi sądami). Kryzys ten nie był wyłącznie kryzysem wiary, miał niszczący wpływ na całe życie tych ludzi. Mógł prowadzić do ruiny materialnej oraz zerwania więzi z bliskimi i wspólnotą (co w świecie, w którym nie istniały państwowe ubezpieczenia i pomoc socjalna było wielkim niebezpieczeństwem). Paweł zaalarmowany wieściami o tym napisał list, którego największą część zajmuje wprawdzie nauka o jedności przeciw niezgodzie i podziałom, jednak najistotniejszą i najstaranniej opracowaną częścią nie są napomnienia, ale hymn o miłości z trzynastego rozdziału. Tą ideę zaradzenia złu przede wszystkim przez dobro widać już od samego początku Listu, od wersetów, nad którymi skupimy się w tej medytacji.

Początek Pierwszego Listu św. Pawła Apostoła do Koryntian

Paweł, z woli Bożej powołany na apostoła Jezusa Chrystusa, i Sostenes, brat, do Kościoła Bożego w Koryncie, do tych, którzy zostali uświęceni w Jezusie Chrystusie i powołani do świętości wespół ze wszystkimi, którzy na każdym miejscu wzywają imienia Pana naszego Jezusa Chrystusa, ich i naszego Pana. Łaska wam i pokój od Boga Ojca naszego i od Pana Jezusa Chrystusa. [1 Kor 1, 1-3]

Przygotowanie:

Modlitwa przygotowawcza: „Panie spraw, aby wszystkie moje zamiary, decyzje i czyny były skierowane w sposób czysty ku Twojej służbie i chwale.”  Postaraj się przez chwilę trwać w pragnieniu jedności z Bogiem we wszystkim czym żyjesz i co robisz.

Wprowadzenie 1: Wyobraź sobie chrześcijan z Koryntu słuchających słów listu człowieka, którego znają i kochają, który przyniósł do ich miasta dobrą wiadomość o Jezusie. Teraz jest daleko, ale w słowach listu znów słyszą jego głos.

Wprowadzenie 2: „Prosić o to, czego pragnę”. Tu możesz prosić o pragnienie i zdolność przyjmowania łaski i pokoju, który przynosi Jezus.

Punkta

1.     „Do tych, którzy zostali uświęceni w Jezusie Chrystusie”

„Uświęceni”. Paweł na początku listu, który ma pomóc wyjść z kryzysu poszczególnym osobom i całej wspólnocie koryntian nazywa ich „uświęconymi” i „powołanymi”. W pierwszej kolejności kieruje uwagę adresatów na ich  powołanie i łaskę uświęcającą, której już doświadczyli. Nie zwraca się też do nich indywidualnie, ale jako do wspólnoty.

„Uświęceni”, „powołani”…  jak te słowa odnoszą się do Ciebie i  osób, z którymi wierzysz w Jezusa? Kim jesteś „uświęcony” i „powołany”? Kim są ci, z którymi razem wierzysz?

2.     „Łaska wam i pokój od Boga”

„Uświęceni” i „powołani” mamy w sobie miejsce na łaskę i pokój, które daje Jezus. W każdym kryzysie, niepokoju, uwikłaniu w sprawy, w które nie chcieliśmy sie uwikłać, mamy miejsce na łaskę i pokój.

Jak to się dzieje, że będąc zaabsorbowany wieloma trudnymi sprawami udaje Ci się jednak napełnić swoje serce Jego łaska i pokojem? Jak to się dzieje, że tak potrzebując w trudnych chwilach Jego łaski i pokoju często nie napełniasz się nimi?

Na koniec rozmyślania zwróć się do Jezusa z tym, co było dla Ciebie w tej medytacji najważniejsze. Zakończ modlitwą, np. „Chwała Ojcu”

Punkta